Vergat ik mijn vorige blog toch te vertellen, dat we ook een tour door de Crystal Cathedral hebben gemaakt! Moet weer een grapje van Freud zijn geweest. Maar hoe dan ook: wat een gebouw en wat een gebouwen er nog omheen. Jezus had nog geen steen om zijn hoofd op te leggen, hier staat kristal en hyperarchitectuur zijn boodschap danig in de weg. De oudere buikige heer die ons monter rondleidde, verbaasde me wel. Veel humor en geen moment dat ie ons vroeg of we gelovig waren en geen kik om ons op zijn spoor te zetten. Dat moet ik ze dan wel weer nageven.
Thuis zal ik veel foto's op dit blog 'publiceren': ik zit nu aan de pc van mijn gastheer en dat is dan wat moeilijk...
Gisteren (woensdag 4) een indringend gesprek gehad met een ervaren fondsenwerver voor theatergroepen en orkesten. In NL moet het roer om, zowel bij de producenten die niet langer kunnen rekenen op het rijk, maar dus ook bij de vermogenden, die naast hun hoge belasting (de Amerkanen vallen in een flauwte als ik ze 52% noem...) ook zullen moeten opkomen voor doelen die tot nu toe door de gemeenschap werden gefinancierd. Hierover praten met de welvermogende rotarians roept hevige discussies op. Ik beweer dat de grootste democratie ter wereld geen samenleving lijkt: je moet voor jezelf opkomen en de zwakkeren, ja, jammer dan... En de stinkend rijken steken dan ongecoordineerd miljoenen in allerlei goedbedoelde, maar stand alone projecten zonder samenhang, zonder controle en daar moeten we dan dankbaar voor zijn... Ik zie liever de NL samenleving die via belastingen geld inzamelt om via het parlement maatschappelijk doelen en zwakkeren te steunen...
In een basketbalstadion in Irvine (10.000 stoelen) mochten we een spreekbeurt van de Dalai Lama bijwonen. Een uniek evenement. In dit land dat bijna stikt in marketing en winstgestuurd denken, in formats en presentatie staat daar een slecht articulerende, onvoorbereide heiligheid, die een verhaal improviseert over barmhartigheid en leiderschap en iedereen is ademloos. Wat een slechte presentatie, en iedereen hijgt van opwinding... Overigens, dat van die barmhartigheid is heel O.K., maar vooral ook een kwestie van heel veel open deuren, maar alla, hij zegt het toch maar tegen 10.000 mensen, die tevoren langer dan 1 1/2 uur buiten in de schetterende zon in een lange rij stonden om door de veiligheidspoortjes te gaan. Ik had alleen een portemonnee en een riem en mijn zonnebril bij me - foto's of geluidsopnames uit den boze...
Onze presentatie voor San Clemente Rotary (ontbijtclub en lunchclub kwamen samen) en hun partners was een groot succes. Een rotarian maakte zich zorgen, dat in NL zoveel moslims kwamen die zich ook nog eens ras voortplanten, terwijl die mooie meiden van mijn team nog niet aan kinderen dachten. Wat denken jullie? Over hoeveel jaar is NL een moslimland? Michel riposteerde meesterlijk: Ik denk dat Californie en misschien wel de hele USA eerder Spaans zal spreken dan wij Arabisch! Een juichend applaus was zijn beloning, niet alleen wegens de kernachtige en resolute toon en inhoud, maar ook omdat de overige rotarians het helemaal met hem eens waren.
De bijeenkomst begint met allegiance to the flag, het opdreunen van de 4 way test en het zingen van een lied (dit keer het USA volkslied) en een gebed, waarin de christelijke god o.a. bedankt wordt voor onze komst...
Vanmiddag naar San Diego voor een ontmoeting met een aantal buitenlandse studenten (Afrika, Z-Amerika) en vanavond gewoon lekker thuis. Mijn gast'ouders' beloven me een lekker eenpansovenmaaltijd en vooraf natuurlijk margarita's... Nee, heb maar geen medelijden met me!
Tot een volgende blog...
Alle goeds!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten